ป้ายภัคพลฟาร์ม

ป้ายภัคพลฟาร์ม
ภัคพลฟาร์มสุรินทร์

วันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ครั้งแรกในชีวิตที่ซัวเถา (ต่อ)

มาต่อกับเรื่องสนาบินกวางเจากันต่อ
สนามินกวางเจาใหญ่มาก ครั้งแถวพูดถึงตรงนี้นะครับ
ทุกสนามบินแหละครับ จะแบ่งเป็นสองส่วนคือ ส่วน inter กับส่วน domestic สนามบินผมพบว่าส่วนโดเมสติกนั้นใหญ่มากเพราะกวางเจานั้นเป็นเสมือนศูนย์กลางการบินในประเทศของจีนก็ว่าได้เพราะด้วยตำแหน่งที่ตั้งอยูกึ่งกลางประเทศ ด้วยเหตุนี้จะพบว่าจะมีผู้โดยสารฝั่งบินในประเทศเป็นจำนวนมาก และมีการพัฒนาส่วยของโดเมสติคเป็นอย่างมาก แต่ส่วนของฝั่งนานาชาติ ดูไม่ค่อยมีผู้โดยสาร และดูทรุดโทรม สังเกตได้จากโซนตม.ซึ่งเก่าๆไงไม่รู้อ่ะ
รถไฟใต้ดินครั้งแรกที่จีน
หลงทางในสนามบินโซน นานาซาติอยู่นาน กว่าจะเจอเพราะต้องข้ามฝากไปฝั่งบินในประเทศ แนะว่าก็ไปลิฟแล้วก็กตไปชั้น -1 เออเข้าใจคิดเนาะเข้าใจง่ายดีชั้นใต้ดิน พอถึงโซนขายตั๋วก็ไปที่ตู้ซื้อตั๋วรถไฟ ก็อาศัยภาษาอังกฤษเอา เด็กรุ่นใหม่ที่นี่เริ่มพูดภาษาอังกฤษได้แล้ว ถามไปเค้าก็ตอบได้ แล้วถามพ่อแล้วก็พบว่าเค้าพูดกันเป็นภาษาแต้จิ๋ว นึกว่าเด็กรุ่นใหม่จะไม่พูดแล้วภาษาแต้จิ๋ว ห้าห้าห้า ก็ให้เค้าช่วยกดให้ แล้วก็ช่วยบอกวิธีการ การใส่แบงค์จ่ายตังก็ใส่ได้ต่ำสุด แบงค์ละสองหยวน ใส่ได้ทีละแบงค์ ใส่เสร็จ ก็ จะได้เหรียญพลาสติกแทนตั๋ว แล้วก็ไปใช้ผ่านเครื่องกั้น เป็นเสร็จขึ้นตอน แล้วก็ไปขึ้นรถไฟได้เลย โชคดีที่เราขึ้นสถานีต้นทาง คนเยอะตั้งแต่สถานีที่สองเป็นต้น ประชากรจีนเยอะมาก และในตู้รถไฟก็เช่นกัน  เยอะมากๆ  ที่ว่าคนจีนกลิ่นตัวเหม็นนี่ไมม่ค่อยจริง กลุ่นปกติ และไม่ค่อยได้กลิ่นน้ำหอมเลย แต่เรื่องกลิ่นบุหรียังได้กลิ่นอยู่ คนจีนสูบบุหรีเยอะนะตามท้องถนน ยังเยอะมากอยูเพราะค้าอาจไม่มีกฎเคร่งครัดเหมือนบ้านเราเรื่องบุหรี่
พอแค่นี้ก่อนตอนนี่ที่จีนเกือบเที่ยงคืนแล้ว ง่วงเล็กน้อย ห้าห้าห้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น